Κύρκος, Λεωνίδας

(Ηράκλειο Κρήτης 1924 –). Πολιτικός. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν τις ολοκλήρωσε εξαιτίας των συνεχών διώξεων που υπέστη λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος της ΕΠΟΝ. Το 1943 προσχώρησε στο ΚΚΕ, το 1948 φυλακίστηκε και το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Αποφυλακίστηκε το 1953. Εργάστηκε ως συντάκτης και διευθυντής της εφημερίδας Αυγή (1958-61). Εξελέγη βουλευτής Ηρακλείου με το ΠΑΜΕ (1961) και Αθηνών με την ΕΔΑ (1963, 1964). Μετά την κήρυξη της απριλιανής δικτατορίας συνελήφθη και φυλακίστηκε (1967-72). Μετά τη μεταπολίτευση εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το ΚΚΕ Εσωτερικού (1974), του οποίου υπήρξε ιδρυτικό και ηγετικό στέλεχος, τη Συμμαχία (1977) και ευρωβουλευτής με το ΚΚΕ Εσωτερικού (1981-85). Το 1985 παραιτήθηκε από τη θέση του ευρωβουλευτή και εξελέγη πρόεδρος του ΚΚΕ Εσωτερικού. Επανεξελέγη βουλευτής Β’ Αθηνών (1985) και το 1987 γραμματέας του βραχύβιου κόμματος της Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ) – μετεξέλιξη του ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 1989 πρωτοστάτησε μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη στη δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου ήταν γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991, οπότε παραιτήθηκε, ενώ στο μεσοδιάστημα εξελέγη βουλευτής Αθηνών (1989) και Θεσσαλονίκης (1990). Το 1993 αποσύρθηκε από όλα τα κομματικά αξιώματα. Εκτός από την αρθρογραφία του σε εφημερίδες και περιοδικά έχουν δημοσιευθεί τα έργα του Ποια αριστερά; (1978), Το αδιέξοδο βήμα του εθνικισμού (1993) και Ανατρεπτικά απέναντι στο χθες και στο αύριο (1995). Ο πολιτικός Λεωνίδας Κύρκος (φωτ. ΑΠΕ).